Perginya Lelaki Komunis

Tanggal 16 September lalu telah merakamkan sambutan Hari Malaysia yang ke-50 diadakan dan juga satu berita mengenai kematian Bekas Setiausaha Agung Parti Komunis Malaya (PKM), Chin Peng. Namun, aku lebih berminat untuk membicarakan hal yang kedua.

Jika buka balik buku Sejarah Tingkatan Empat, pasti aku dan kamu akan teringat kisah Chin Peng serta kekejaman yang dimomokkan buku teks kerajaan itu. Antara kisah Chin Peng yang aku masih ingat ialah peristiwa Sir Henry Gurney diserang sepasukan komunis pimpinan Chin Peng dalam perjalanan ke Bukit Fraser (jika tak silap aku) dan peristiwa Rundingan Baling di antara Tunku Abdul Rahman dan Chin Peng sendiri. 

Bila bukak suratkhabar bertarikh 17 September 2013, terpaparlah berita yang mengatakan bahawa kerajaan tidak membenarkan abu mayat beliau dibawa pulang dan disemadikan di Perak. Beserta amaran oleh PDRM yang akan memperketatkan pintu masuk sempadan bagi menghalang kemasukan abu mayat beliau daripada Thailand.

Lalu, aku terfikir sejenak. Kebodohan dan kegilaan apakah ini? Sudah tidak ada kerja lainkah PDRM? Di dalam giatnya kes tembak-menembak dan kongsi gelap yang berlaku kini, elok sahajalah mereka menumpukan kerja-kerja menghalang penyeludupan senjata api daripada dibawa masuk dari Sungai Golok di Kelantan berbanding membuat perkara sia-sia begini. Aku katakan sia-sia kerana apa? Kerana kerajaan hanya memikirkan sentimen keluarga yang terkorban akibat 'tangan-tangan' Chin Peng?

Jadi, mari kita huraikan sedikit sikap 'double standard' yang diamalkan kerajaan. Mengapa kita boleh menyertai Sukan Komanwel walhal British juga terlibat dalam membunuh ribuan malah mungkin jutaan pejuang Tanah Melayu seperti Tok Janggut, Mat Kilau, Rentap, Dato Bahaman, Seputum sehinggakan Dato' Maharaja Lela dibuang negeri ketika merencanakan pembunuhan termahsyur residen British, JWW Birch. Persoalan di sini, mengapa kita masih menjalin persahabatan dengan British yang suatu ketika dahulu pernah 'melukai' kita? Mengapa jika komunis melakukan perkara sama, kita tidak boleh pula menjalin persahabatan dengan ahli komunis?

Mengapa kita menerapkan Dasar Pandang ke Timur ketika era Dr. Mahathir walhal kita semua tahu Jepun telah memenggal kepala nenek moyang kita semasa pendudukan Jepun dahulu? Jika kita menggunapakai alasan yang diberikan Dato Najib dan rakan-rakan iaitu menghormati balu dan waris yang berjuang menentang komunis dahulu, maka, apakah kita tidak perlu menghormati balu dan waris pejuang yang menentang Jepun dahulu? Mana keadilannya di sini?

Sama-sama kita renungkan apa agenda sebenar di sebalik semua ini. Dan walaupun Chin Peng tidak layak kita iktiraf sebagai pejuang, namun, sumbangan besar beliau dalam melumpuhkan anasir-anasir British tidak harus kita pandang enteng. Hanya kerana beliau berhaluan kiri (sama seperti Shamsiah Fakeh, Dr. Burhanuddin Helmy, Ahmad Boestamam, dan lain-lain), maka, apakah mereka tidak layak mendapat pengiktirafan di atas keringat dan tulus hati ingin membebaskan negara daripada penjajah?

*Aku bukan mengiktiraf prinsip perjuangan komunis, cuma aku risau jika generasi 'kemudian' bertanya tentang ke mana perginya keadilan dalam memberikan hak sama rata, kita perlu bersiap sedia dengan jawapan.

Merdeheka 56 tahun!!

Sempena hari Malaysia yang bakal menjelang nanti, izinkan saya membuat kronologi 56 tahun Malaysia merdeka.

1. UMNO memerdekan negara melalui rundingan dengan pihak British.

2. Pemimpin mula memajukan negara bermula dengan sektor pertanian melalui penubuhan FELDA.

3. Hasil bumi tanah air yang kaya membolehkan sektor pertanian bergerak cepat sementara hasil bijih timah pula masih terus-terusan dilombong.

4. Sesetengah undang-undang dan sistem penjajah masih digunapakai dengan alasan orang kita masih belum mampu mentadbir mengikut acuan sendiri.

5. Malaysia mula masuk ke sektor perindustrian di bawah pentadbiran Tun Mahathir. Kesemua perbelanjaan negara mula tertumpu kepada sektor perindustrian dan pelancongan.

6. Sektor pertanian mula kelam-kabut. Padi pun banyak diimport daripada Thailand.

7. Industri petroleum pula mula diterokai secara meluas. Hasil minyak yang melimpah ruah mula dieksport ke luar. Negara menjana pendapatan berbilion ringgit melalui hasil minyak saban tahun.

8. Kekayaan yang melimpah ruah ini mula tidak seiring dengan pembangunan. Pembangunan di bandar diutamakan dengan pantas dan kampung-kampung masih ketinggalan. Sistem pengangkutan yang menjadi antara keperluan asas tidak dibangunkan secara meluas dan baik.

9. Hasil bumi dan pembangunan mula dikaut secara perlahan-lahan oleh para pemimpin. Apa salahnya jika diambil sedikit hasil kekayaan ini dan diagihkan secara saksama kepada kroni-kroni.

10. Pembangunan terus dijana melalui pengutipan cukai daripada syarikat-syarikat besar dan rakyat. Namun, pembangunan yang tidak sihat seperti ketirisan, projek alibaba, songlap, projek melebihi kos sebenar mula terdedah. Negara terpaksa mengeluarkan belanjawan di dalam pembentangan khas kerana terdapat projek-projek yang melebihi nilai sebenar. Ke mana pergi keuntungan sebahagian daripada projek ini? Mari kita tanya menteri.

11. Laporan audit menyatakan kerajaan membeli barangan melebihi daripada harga sebenar. Kes yang popular adalah melibatkan Kementerian Pertahanan apabila membeli barangan hampir 4 kali ganda daripada harga pasaran. Kes kononnya dalam siasatan tapi sampai ke sudah hasil siasatan entah ke mana. Akibat projek diberi kepada kroni, menteri makan beberapa percent sebab dah tolong bagi projek, kroni yang bekalkan pun dah makan beberapa percent. Perbelanjaan negara tinggi kerana elaun menteri ke luar negara direkodkan mencecah ratusan ribu ringgit. Siapa jadi mangsa? Rakyat juga.

12. Disebabkan belanjawan sudah hampir menjadi defisit dan paling tinggi dicatatkan pada tahun 2012 iaitu mencecah hampir 50% boleh menyebabkan negara menjadi muflis.

13. 2013 tiba. Harga minyak terpaksa dinaikkan melalui pengurangan subsidi. Pengurangan subsidi dibuat bagi menampung perbelanjaan lain dan mengelakkan negara berhutang dengan kadar yang tinggi.

14. Ringgit mula jatuh. Perbandingan mudah ialah $1 dolar Singapura mencecah sehingga RM2.67 iaitu paling tinggi dalam sejarah dan tidak mustahil akan mencecah RM3.00 dalam masa terdekat.

15. Kenaikan harga minyak akan menyebabkan harga barang naik, harga rumah naik dan pelbagai lagi kos kehidupan yang lain naik. Rakyat marhaen yang 'membayar' keborosan pemerintah sekali lagi menjadi mangsa.

Sekian. Selamat Hari Malaysia (in advance!)